“Allah katında en sevgili olan, tevbe eden gençlerdir” – Efendimiz (SAV)
Bana gore ‘delikanlı adam’:
1- Asla dayak yemekten korkmaz! Eger bir insanın yardıma ihtiyacı varsa, gerekirse dayak yemek pahasına araya girip tartışmayı durdurmaya calışmalı
2- Ağırbaşlı (vakar sahibi) olmalı – genelde ciddi olmali ama somurtmamali
3- Her insana, ozellikle anne-babasına ve buyuklerine herzaman saygılı olmalı. Onların degerini ancak kaybedince anlıyoruz ama neyse… Saygıda kusur etmemeye calismaliyiz
4- Derslerinde (ya da yaptıgı işte) her zaman en başarılılardan olmaya calismali. Insanlar arasında “guvenilir” ve “basarili” diye parmakla gösterilmeli
5- Başkalarınin karısına, kızına – kotu yonde – yan gözle bile bakmaz. “Ne ekersen onu biçersin” – yani sen birine bakarsan, (kalbi fesat dolu) başkaları da senin kız kardeşine, annene, ablana bakar – tabi olayın ahirete bakan boyutundan bahsetmiyorum bile
6- Ogretmenlerine, hocalarına her zaman kulak verir. Verdikleri öğütleri hayatına işlemeye çalışır. Dersler bir kulagından girip öbüründen çıkmaz. Baskalarinin hatalarindan da ders alir.
7- Dinine laf getirmez. Eger bir yerde güzel dinimiz hakkında yanlış şeyler söyleniyorsa derhal onlara bunun dogrusunu ögretmeli. Bunu yapabilmek için de dinimizi iyi bilmek ve ona göre yaşamak duşer bize.
8- Yavas sinirlenip, çabuk sakinleşir. Fiziki olarak kavga hiç bir zaman seçenekler arasında olmamalı. Oncelikle uyarılmalı. Tatli dil kullanilmali. Empati yapilmali…
9- Devamlı selam alıp, verir. Uygun olan her yerde “Selamun Aleykum” (“Allahın selamı üzerinize olsun”) der ve tersi bir durumda “Ve Aleykum Selam” der
10- Kendisine ihtiyaç duyuldugunda elinden geleni (zamanında!) yapar
11- Hic bir işine riya karıştırmaz. Başkalarına gostermek/yaranmak için degil, Allah rızası için yapmalıyız her işimizi – çünkü tek büyük (Allahuekber) ve tek rızık veren (Rezzak) de O(c.c)’dur.
12- Vatanını/milletini/mahallesini/sevdiklerini canından çok sever. Vatanına (illa sadece Turkiye olmak zorunda degil bu – Almanya, Ingiltere’de yasayanlar yasadiklari ulkeleri de vatani olarak gormeli), milletine, mahallesine hayırlı bir insan olmaya çalışmalı ama bu onu ırkçılıga sevketmemeli. Arada ince bir çizgi var ve bu çizgiyi hep korumalı. Vatanını-milletini sev ama ırkını digerlerinden üstün gördügünden dolayı degil.
13- Tam manasıyla ‘iyi’ bir müslüman (basarili, caliskan, insanlara huzur kaynagi, yardimsever birisi) olur. Bu dünya fani, ölünce yanında götürebilecegin tek şey amellerin; bunu hiç bir zaman unutmaz ve (sevdiklerine) unutturmaz…
Lafta kolay ama gerçekte ‘Delikanlı’ olmak zordur…
Mesut Erzurumluoğlu (published in May 2006)
An ordinary blog by an ordinary bloke 